US second amendment: madness!
Als Europeaan heb ik altijd de indruk gehad dat dit vrij wapenbezit regelt, en als een manifestatie van de onvervreemdbare vrijheid van het individu. Maar dat dan wel weer vooral als een blijk van wantrouwen jegens de overheid. Ik heb het altijd idioot maar begrijpelijk gevonden. Recent is daar het nodige bijgekomen, waardoor ik het ook onverdedigbaar ben gaan vinden.
Maar eerst een andere aanvliegroute. Cruciaal in mijn beeldvorming is The Mayflower. Deze pelgrims waren wel klaar met de Engelse overheid die hen onvoldoende ruimte gaf hun geloof te beleven en te belijden zoals dat hen voor ogen stond. Deze Engelse overheid was echter ook de koloniale overheid in wat nu the USA is! En deze koloniale overheid beviel uiteindelijk niet: Independence war en vervolgens was de – inmiddels voormalige – kolonie vrij!
Wantrouwen jegens de overheid blijkt duidelijk uit de tekst van het 2nd amendment: “A well regulated Militia, being necessary to the security of a free State, the right of the people to keep and bear Arms, shall not be infringed.” (Bron: https://www.law.cornell.edu/wex/second_amendment) Pas toen ik dit las drong tot me door dat het idee van vrij individueel wapenbezit op basis van deze tekst geen feit is maar duiding, uitleg. Maar ga het nog eens goed lezen en laat de woorden “militia”, “free State” en het verdedigen daarvan goed doordringen. Het oogmerk van wapenbezit is het veiligstellen van een vrije staat, oftewel, historisch, het is de Engelse overheid die gewantrouwd wordt en waartegen moet kunnen worden opgetreden. Bovendien regelt de tekst dat dat in het verband van een gereguleerde militie moet worden georganiseerd. Het vergt (te) veel van mijn fantasie dat hier vrij wapenbezit voor een individu wordt bepaald.
De basis van het pact tussen burger en staat komt er wat mij betreft op neer dat de burger het recht op zelfverdediging opgeeft en dat de overheid daar bescherming tegenover stelt. In Europa is dat ook over het algemeen zo geregeld en zijn wapens dus verboden. Niettemin is het toch zo dat overheden veelal niet alleen niet bijster veel vertrouwd worden, dit vertrouwen neigt naar afkalven. Fascinerende rechtszaken waarbij dit in Nederland opspeelt zijn het Urgenda arrest en de Raad van State uitspraak inzake PAS. Maar ook de onderwerpen toeslagenaffaire en Chroom-6 kunnen direct in verband worden gebracht met een onbetrouwbare overheid. Alleen zijn dit soort ‘moderne’ onderwerpen nou niet direct strijdpunten waarbij wapens zinvol kunnen worden gehanteerd.
En dat kan ruimer worden geformuleerd. De huidige overheid is geen koloniale macht maar democratisch gekozen. Bovendien zorgt democratie voor allerlei mechanismen die de burger vrijheden geeft. In een gezonde democratische rechtsstaat onderwerpt de burger zich aan de overheid en wapens zijn niet nodig zolang de democratie goed genoeg functioneert. Ergens lijkt dit te stroken met de tekst van dat tweede amendement: wapens zijn er voor goed gereguleerde milities en dat vooral omdat de koloniale overheid in het uiterste geval bestreden moet kunnen worden. (Denk ook aan de minutemen van destijds!)
Conclusie is duidelijk: wantrouwen betreft de koloniale overheid en wapens moesten daar tegen kunnen worden ingezet. Allemaal archaïsche meuk en in een moderne democratische rechtsstaat is wapenbezit van de burger fundamenteel onjuist. Als daar aan wordt toegevoegd dat vrij wapenbezit vooral een bron van ongelukken is, wantrouwen tussen burgers onderling en tussen burger en staat – denk ook aan killer cops bijvoorbeeld – voedt, dan lijkt het me duidelijk dat het second amendment maar snel geschiedenis moet worden.
Overigens kan bij deze tekst ook wel worden stilgestaan bij landen als Canada, Australië en Nieuw Zeeland. Diverse geschiedenissen maar wel alle vier Angelsaksisch. Ook een frappante overeenkomst: omvormen is goed gelukt. Alle oorspronkelijke bewoners – Indianen, Aboriginals en Mauri’s – zijn minderheden met allerlei problemen en een weg gedrukte of gevaagde cultuur. Bovendien zijn het minderheden in het land van hun voorouders. Dat ligt wat anders voor zwarten, hun voorouders komen uit Afrika. Echter, zie BLM, ook zij zijn een minderheid die zich zeker niet ten volle geaccepteerd of erkend voelt.
Er zijn veel te veel redenen om burgers het recht te geven schiettuig op hun heup, in het handschoenenvakje of op hun nachtkastje te hebben.
Er zijn een paar dingen met de situatie in de VS die misschien wat verduidelijking vergen. Ten eerste moet er gesteld worden dat ieder VS staat zijn eigen wetten heeft omtrent wapen bezit. Er is veel variatie tussen staten, maar je kunt wel dit zeggen: Nergens is het compleet verboden, en nergens is het vrij: wapens zijn nergens beschikbaar zonder vergunning, registratie en background checks. De beperkingen zijn moeilijk genoeg dat bijna alle moorden in de VS worden gepleegd met illegale wapens.
Het is meteen duidelijk dat de legale wapens niet de kern van het probleem kunnen zijn. En er is een duidelijk praktisch probleem. Je kunt misschien argumenteren dat de hoeveelheid van legale wapens de illegale wapens mogelijk maakt. Maar ik zie geen praktische oplossing. Het is makkelijk genoeg van de legale wapens af te komen als de wetten verandert worden maar wat gebeurt er met de illegale wapens? De hoeveelheid ligt ergens in de honderden miljoenen. Wellicht voldoende om de criminelen met wapens te voorzien voor vele tientallen jaren.
Het onmiddellijk probleem ligt niet tussen de federale overheid en de staten, en ook niet tussen staten en het individu, maar tussen criminelen en niet criminelen individuen. De echte oorzaak van geweld in de VS heeft misschien niets met wapens te maken. Persoonlijk vind ik het aannemelijk dat de VS een cultureel chaotisch samenleving is met een grote potentie voor criminaliteit. Wordt dit erger gemaakt door legale wapens? Of is het andersom: wordt dit actief beperkt door de aanwezigheid van legale wapens bij niet-criminelen?
Een ander argument dat ik ook begrijpelijk vind is dat dodelijk geweld niet wordt veroorzaakt door wapens. Je moet dan veronderstellen dat dodelijk intentie wordt beïnvloed door gemak. Op het oppervlakkig emotioneel niveau lijkt dit aannemelijk. Maar was het niet recent dat London een gigantisch jaarlijkse moorden registreerde. Zelfs meer dan in wat voor VS stad ook? Niet met bus kruit gebaseerde wapens maar met messen? Het argument dat de dodelijke agressie het belangrijk probleem is, niet het gebruikte gereedschap, is sterker vind ik.
Is dat argument sterker met zelfmoord? Is het mogelijk dat mentale hygiëne in de VS erg laag is. Is het het gemak van een knopje drukken of pilletjes slikken of een trekker overhalen het cruciaal probleem bij zelf moord? Misschien zijn er andere individuelen en culturele problemen.
Een ander praktisch probleem: hoe precies gaan de staten de ontwapende individuen beschermen van de gewapende criminelen? Meer politie? Verder hoe stop je de levering van wapens van buitenaf? Strengere grens beveiliging? Het binaire politiek systeem in de VS leidt tot oversimplificatie maar het is wel ironisch dat de politieke groep die wapens willen verbieden dezelfde is die politie wil verminderen en open grenzen willen. Er klopt daar iets niet.
Verder is er het gelijkheid argument. Een grote sterke agressieve man heeft geen kans tegen een kleine vrouw die bewapend is en competent is met dat wapen. Het is niet echt iets wat je een vrouw kunt ontzeggen. Bel de verminderende politie maar, die komen er zo aan…
Ergens interessant, maar het ging niet om wapens maar om (de) tekst (van het 2nd A).
Ten aanzien van wapens kan verdedigd worden dat er geen probleem is: problemen zijn er om opgelost te worden en dat gaat niet op bij een onderwerp waar ‘dealen met’ onvermijdelijk is. En dat geldt voor wapens, verbieden of niet maakt niet (meer) uit.
Mijn echte punt is dat deze tekst spreekt van wapens en milities “being necessary to the security of a free State”. Wat mij betreft loopt hier onthutsend veel door elkaar. In een gezonde democratie staan de burgers er voor (voor die democratie). Maar wat als en gekozen president burgers opzweept tegen delen van de overheid, zoals afgelopen woensdag gebeurde in Washington DC? Sloot allemaal perfect aan bij zijn hele presidentschap dat steeds dit luchie had. “Drain the swamp” illustreert dit ook perfect: taal gericht tegen delen van de overheid maar ook een toonzetting die institutioneel wantrouwen voedt. Begrijp me goed, een zeer kritische blik op de overheid en er niet zonder meer van uitgaan dat het wel goed zit is meer dan verstandig. Maar dat moet wel wortelen in een collectieve verantwoordelijkheid die ook zo gevoeld wordt.
Al was het maar omdat het kwaad achter de schermen gaat heersen als de staat te erg wordt verzwakt. De gang van zaken na de Duitse Weimar republiek spreekt boekdelen. Maar dat er ineens, onafhankelijk van het politieke systeem, zoveel dictatoriale figuren boven komen drijven – Duterre, Bolsonaro, Modi, Xi, Trump, Orban (sorry voor spelfouten) – zegt ook veel.
Mijn conclusie voor the USA is simpel. Moderniseer en actualiseer democratische spelregels. Gerrymandering, twee senatoren per staat (los van de grootte), politieke spelletjes om je zin te krijgen (alle politiek in DC, benoemingen van rechters), het spel moet gewonnen worden, ook al gaan alle knikkers kapot. Hey Amerikanen, willen jullie svp eens een doelmatige en billijke politieke spelregels ontwikkelen?
Maar de reactie is wel een begrijpelijke en verdedigbare respons op mijn slotzin:)
Buh!
“het ging niet om wapens maar om (de) tekst (van het 2nd A)”
…wat over wapen bezit gaat. Ja ik ging weinig in op de historische en letterlijke aspecten van de second amendement maar op meer actuele en praktische aspecten van het te veranderen. Leek relevant. Blijkbaar niet voor jou, jammer.
Zoals je zegt staat er wat in over milities, er is een aspect van deze amendement dat de rol van de federale overheid beperkt wil houden met gezag over een centraal leger. Dit ging echt niet om het bestrijden van de koloniale overheid dunkt mij. Het gaat om een herhaling ervan te voorkomen. Vergelijkbaar met mijn vorig commentaar: de relatie tussen de federale overheid en de staten. (De VS is meer een Europese versie van de EU met lid staten dan een gigantisch Nederland met 50 provincies.) Dit is nu nog steeds relevant, en je hebt het verleden week gezien zelfs, het amerikaanse leger mag niet gebruikt, heeft geen gezag, op amerikaans grond gebied. De strenge regels hieromtrent hebben hun oorsprong in het begin van de 2nd amendement. De staten hebben hun eigen milities wat een beetje verwarrend heet ‘the National Guard’. Ieder staat heeft gezag over hun eigen ‘National Guard’. De lokale national guards zijn effectief de “well regulated militias”. En, zo heb ik gehoord, zelfs in het geval dat Canada een invasie begint zelfs dan wordt het amerikaanse leger niet ingezet, dat moet/mag alleen de national guard van New York, Vermont etc. doen. En ok er is een verband tussen de oude onderdrukking van een centrale overheid oorspronkelijk van Engeland en een mogelijke toekomstige onderdrukking van een centrale overheid in Washington D.C. “Meet the new boss same as the old boss”. De intentie van het eerste deel van de second amendement moet dit voorkomen.
Maar goed waarom is dit interessant? Ik zie het misschien verkeerd maar het begin van de amendement heeft volgens mij niet veel te maken met het eind: “the right of the people to keep and bear arms”. Het is lijst van twee dingen. Ik ga me er niet teveel in verdiepen maar als het waar was dat een mogelijke interpretatie was dat “the people to keep arms” een vereiste was voor “Militia being necessary” dan zou het voldoende zijn voor een staat om te zeggen: we hebben een militie die wij voorzien van wapens, we hebben geen individuele wapens nodig, we verbeiden onze burgers om wapens te bezitten. Dat mag duidelijk een staat niet doen zolang de second amendement geldt.
Beginnend met “Maar wat als en gekozen president…” zak je een beetje weg in een “war on sensmaking”. Er zitten een tal mentale virussen in die niets met realiteit of waarheid te maken hebben. Maar het heeft weinig met je onderwerp te maken.
Ik pik er een paar die tenminste gerelateerd zijn aan overheid / staat relatie wat
“Moderniseer en actualiseer democratische spelregels.”
Het kritisch probleem op het moment is een systeem waarmee stemmen geteld en geverifieerd kunnen worden. Trump heeft zijn claims niet kunnen bewijzen. Ok. Maar ik kan met absolute zekerheid zeggen dat Biden niet kan bewijzen dat hij gewonnen heeft. De mail-in-ballots zijn het meest problematisch aspect, en de verificatie daaromtrent is altijd een zwak punt geweest. Het maakt in het algemeen niet uit als de mogelijke fout geïntroduceerd door die ballots kleiner is dan ‘the margin of victory’… Maar we hebben alsmaar talloze kleine en nu 3 grote verkiezingen die erg dichtbij of in deze ‘margin of victory’ liggen. Maar wat hebben we voor covid gedaan? Van duizenden mail in ballots per staat zijn we gesprongen in vele staten naar vele miljoenen. Aanmelding procedure (wat helpt met verificatie) in vele staten niet uitgevloerd (te veel werk geen infrastructuur voor). De verificatie zelf (handtekening vergelijken) niet mogelijk en overgeslagen.
“Gerrymandering”
Ja dat is voor congress dat is inderdaad een probleem
“twee senatoren per staat (los van de grootte)”
Wat is er mis mee? Je hebt een Congress en een Senaat. Congress is komt overeen met democratie per persoon, senaat is een democratie per staat. Je moet in beide een meerderheid hebben. Zonder dit worden alle besluiten bepaald door NYC, Chicago en Los Angeles en heeft niemand in het rest van het land wat te zeggen.
“benoemingen van rechters”
Wat is er mis mee? Niet de spelregels. Eigenlijk is het probleem hier dat de hoeveelheid niet vast ligt. Zo de dreiging is dat het een absurde Engelse “house of lords” gedoe wordt met honderden nieuwe bij iedere wisseling
“Amerikanen, willen jullie svp eens een doelmatige en billijke politieke spelregels ontwikkelen?”
Dat is er al. Je leeft in de illusie dat je een systeem kunt bouwen waar slechte mensen zich goed gedragen. Het is absurd. Dat is net zo iets als goede conclusies trekken met slecht data door een heel slim computer proces te gebruiken. Er zijn zeker wat dingen die beter politiek geregeld zouden kunnen zijn maar (behalve het tellen van stemmen) heeft het politiek systeem op het moment niets met de huidige problemen te maken.