Rechtsorde of -staat: wat is in het geding?

De aanslag op Peter R de Vries blijkt een interessante vraag op te roepen. Op het eerste gezicht is het een sjablone kreet, ‘de rechtsstaat is in het geding’. In de Volkskrant heeft Erik Jurgens hierop gereageerd met de opvatting dat de rechtsorde ernstig geschonden is. Op zich een te verdedigen standpunt. Misdadigers nemen een burger, een journalist in dit geval, te grazen. De staat heeft zijn best gedaan persoonsbeveiliging aan te bieden en is subiet gaan vervolgen. Vermeende aanslagplegers zijn dezelfde dag nog aangehouden.

Toch kan er anders naar worden gekeken. Hoe billijk is het wetgeving in stand te houden als de misdaad die daarmee samen hangt niet kan worden bestreden en maatschappelijk ontwrichtende vormen begint aan te nemen? Maandag – 12 juli – stond op de opinie pagina weer eens een duidelijk verhaal over onze omgang met drugs. De verdiensten zijn dusdanig hoog dat deze criminaliteit niet bestreden kan worden. Natuurlijk, individuele spelers in dit veld kunnen wel worden opgepakt, denk aan de arrestaties van Holleeder of Taghi en handlangers. Maar andere spelers steken dan wel weer de  kop op. ‘Ndrangheta, de maffia concullega’s uit Calabrië, heeft een mondiale omzet van 18 miljard las ik een paar jaar terug. Toyota Landcruisers vervoeren cocaïne door de Sahara. In Rotterdam wordt elk jaar het record in beslag genomen drugs overtroffen. De straatprijs verandert er niet door. Er worden steeds meer en andere chemische drugs bedacht. All over the world zien we dat vervolgens crimineel kapitaal moet worden witgewassen, om maar een raakvlak tussen boven- en onderwereld te noemen. Op deze manier krijgen we nooit een drugsvrije samenleving. Bestrijden lukt niet en gebruikers ontmoedigen ook niet. Wat is eigenlijk de bedoeling van onze drugswetgeving? Bescherming tegen drugs lukt in ieder geval niet!

Bescherming tegen criminelen dan? Als het niet lukt om de troep tegen te houden moeten we constateren dat de huidige wetgeving de condities voor een crimineel verdienmodel bepaalt. Als deze marktvraag niet legaal bedient kan worden hebben criminelen daar reuze veel zin in. Conflicten los je dan op met lood en af en toe iemand de bak in is part of the game. En dit verandert nooit, zo doen criminelen dat. Oftewel, de staat zelf kan er op worden aangekeken dat dit criminele verdienmodel in stand blijft. Natuurlijk, af en toe wordt een iconische boef in zn kladden gegrepen, daarna spectaculair juridisch gedoe, maar er verandert niks wezenlijks. Alhoewel, het groeit! Meer chemische labjes in de provincie, chemische troep in vaten in natuurgebieden, omgekochte douaniers, en vermoedelijk draagt dit ook bij aan de prijsontwikkeling van onroerend goed. Medelin in Colombia was hierom bekend!

We gebruiken rijksmiddelen voor politie, douane, gevangenissen maar de troep blijft en gaan we dan maar door met die criminele verdiensten? Legalisatie bespaart een hoop en heeft bovendien een paar grote bijkomende voordelen: gebruikers kunnen beter beïnvloed worden en op legale producten kan belasting worden geheven: win-win!

Onze wetgeving heeft als belangrijkste gevolg dat criminelen gedijen. Zelfs kan worden verdedigd dat burgers daarvoor belasting betalen. De overheid faalt hier voortdurend en wat mij betreft is vooral de rechtsstaat zelf in het geding!